Vítáme Vás, můžete se přihlásit nebo vytvořit účet.

Cart

product (empty)

Košík je prázdný

Zboží celkem: 0 Kč

Termín obdržení zásilky
Česká pošta	Pondělí 28.07
PPL	Pondělí 28.07
Osobní odběr	Úterý 29.07
Termíny jsou pouze orientační a mohou se lišit podle zvoleného typu platby. O Průběhu zásilky Vás budeme informovat e-mailem.
Při nákupu většího množství produktů negarantujeme dodání do zobrazeného data

Ostaniec, czyli ostatni świadek

8 %

225 Kč 243 Kč

Sleva až 70% u třetiny knih

Popis knihy

Znany w świecie historyk totalitaryzmów Jerzy W. Borejsza (rocznik 1935) jest dzisiaj ostatnim, który ocalał z dwóch rozgałęzionych niegdyś rodzin. Gdy jego najbliżsi ginęli jako Żydzi z rąk Niemców, był małym dzieckiem. Nie był jeszcze pełnoletni, kiedy umarł Stalin. Już jako zawodowy dziejopis potrafił odnaleźć niedostępne dokumenty i nałożyć je na strzępy pamięci dziecka, na własne archiwum prywatne.Jest też ostatnim, który zdążył porozmawiać z ministrami Mussoliniego i ambasadorami Stalina w krajach faszystowskich. W swojej najnowszej książce opowiada między innymi o tym, jak ten sam Rosjanin stalinizował i destalinizował ZSRR, i o tym, jak latem 1939 roku niemiecki dyplomata ostrzegał amerykańskiego polityka przed paktem Stalina z Hitlerem. Opisuje wiele wybitnych postaci polityki i nauki, które spotkał na swojej drodze. Nie brakowało historycznych postaci i wśród jego bliskich. Dzieje tej rodziny stanowią ważne fragmenty historii polskiej, żydowskiej i europejskiej.Borejsza jest świadkiem wyjątkowym. Ostańcem.W roku 2018 rozpocząłem osiemdziesiąty czwartyrok życia. I widzę, jak przez Polskę i Europęprzetacza się nawrotna fala ruchów bądź reżimówautorytarnych. Jednym z filarów propagandy,na których się wspierają, jest fałszowanie historii.Prawda historyczna często przestaje w takichwarunkach istnieć.W czasie, kiedy w Polsce i w krajach naszegoregionu tworzy się orwellowskie „ministerstwaprawdy”, kiedy fałszowanie przeszłości,czyli kłamstwo historyczne, przykrywa siędwoma połączonymi a nieprzystającymi dosiebie słowami „polityka historyczna”, tymbardziej poczuwam się do dania świadectwa,często ostatniego, ludziom, których znałem,i wydarzeniom, które obserwowałem