Vítáme Vás, můžete se přihlásit nebo vytvořit účet.

Cart

product (empty)

Košík je prázdný

Zboží celkem: 0 Kč

Termín obdržení zásilky
Česká pošta	Úterý 28.05
PPL	Úterý 28.05
Osobní odběr	Středa 29.05
Termíny jsou pouze orientační a mohou se lišit podle zvoleného typu platby. O Průběhu zásilky Vás budeme informovat e-mailem.
Při nákupu většího množství produktů negarantujeme dodání do zobrazeného data

Niedyrektywność i relacja

21 %

202 Kč 255 Kč

Expedice za 2 až 3 dny

Sleva až 70% u třetiny knih

Popis knihy

o ciekawa książka, przedstawiająca jeszcze jedną, mało znaną metodę pracę z osobami ze spektrum autyzmu. Powstała ona w ramach pierwszej edycji studiów podyplomowych Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie Diagnoza i terapia osób z autyzmem oraz Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z autyzmem i ich rodzin.
W budowaniu relacji społecznych i rozwijaniu komunikacji niezbędna jest różnorodność i spontaniczność, a do tego potrzebne jest doświadczanie wielu różnorodnych relacji z ludźmi. Taką sposobność osobom ze spektrum autyzmu daje praca metodami niedyrektywnymi, które są prawie nieznane w Polsce.
Niedyrektywność rozumiemy tu jako antonim dyrektywności, czyli dawania wskazówek, wytyczania postępowania, wskazywania. Mistrzem takiej pracy była Hanna Olechnowicz. Pisząc o niedyrektywności, oprócz postawy niekierowania zachowaniem dziecka, Olechnowicz kładła wyjątkowy nacisk na jakość podmiotowej relacji pomiędzy dzieckiem i terapeutą, relacji pełnej uważności, zaangażowania, intuicji i wielu kompetencji. W pracach tej autorki odnajdujemy bezwarunkowy szacunek dla każdego dziecka, przekonanie, że wie ono najlepiej, co jest korzystne dla jego rozwoju.
Prezentowana książka jest próbą przedstawienia Czytelnikowi tych metod pracy z dzieckiem z autyzmem, które uznano za wartościowe ze względu na ich aspekt niedyrektywności i budowania relacji. Niedyrektywność jako sposób pracy z dzieckiem często spotyka się z krytyką, szczególnie z powodu obdarzania dziecka dużym zakresem swobody. Celem tej publikacji nie jest odpieranie ataków, a jedynie przedstawienie koncepcji pracy z osobami z autyzmem w powszechnie obowiązującym paradygmacie humanistycznym.