Zarząd komisaryczny w wielkich miastach II RP
190 Kč 225 Kč
Zarząd komisaryczny stanowi zaledwie jeden z elementów sprawowania nadzoru nad samorządem terytorialnym, jednak jego specyfika, polegająca na władczym ingerowaniu władzy państwowej w sprawy lokalne sprawia, że instytucja komisaryczności stanowi interesujący przedmiot badań zarówno dla historyka prawa, jak i politologa. Częstotliwość wykorzystywania zarządu komisarycznego w samorządzie terytorialnym międzywojennej Polski pozwalała domniemywać, że wprowadzenie tej instytucji nie wynikało z racjonalnych przesłanek, lecz z samowoli aparatu administracji państwowej, kierowanego politycznymi pobudkami.
W pracy podjęto się zadania odnalezienia genezy komisaryczności w polskim ustawodawstwie oraz wskazania kierunku jej ewolucji nie tylko na podstawie aktów prawnych, ale także opinii doktryny prawa. Powszechnie funkcjonujący zarzut wobec władz rządowych o wykorzystywanie instytucji nadzoru, a w tym również zarządu komisarycznego, jako instrumentu do przejęcia władzy w jednostkach samorządu terytorialnego, skłoniło do udowodnienia tej tezy. W tym celu posłużyło przeanalizowanie świadczących o tym przykładów, ze zwróceniem szczególnej uwagi na specyficzne uwarunkowania każdego z nich okres wprowadzenia zarządu komisarycznego, wykorzystaną argumentację i podstawy prawne do rozwiązania organów ustrojowych, a także sytuację polityczną, społeczną oraz gospodarczą nadzorowanego podmiotu.
W pracy wykorzystano opisy funkcjonowania samorządów dużych miast wydzielonych z powiatu, będących jednocześnie odrębnymi powiatami miejskimi dla celów administracji ogólnej, które stanowiły najbardziej charakterystyczne przykłady ustanowienia zarządu komisarycznego w okresie międzywojennym, szeroko komentowane przez zainteresowanych tą instytucją prawną. Na 14 wielkich miast, aż 12 doświadczyło wykorzystania przez władzę nadzorczą uprawnień, umożliwiających wprowadzenie mianowanego komisarza rządowego do ich samorządów. W dwóch kolejnych miastach Chorzowie i Katowicach, ograniczono się do ustanowienia komisarycznej Rady Miejskiej, co oznacza, że żadne z dużych miast Polski nie obroniło się przed władczą ingerencją organów nadzorczych. Był to efekt rosnącej polityzacji prawa, wynikającej ze zmiany ideologii państwowej po zamachu majowym, która prowadziła do wzmocnienia pozycji administracji państwowej względem podległych podmiotów i traktowania jej przez polityków jako narzędzia do osiągania partykularnych celów.
Autor: | Jacek Wałdoch |
Nakladatel: | Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego |
ISBN: | 9788382060782 |
Rok vydání: | 2021 |
Jazyk : | Polština |
Vazba: | pevná |
Počet stran: | 450 |
-
W kręgu bliskich, przyjaciół i znajomych
Franciszek Rawita-Gawroński
-
Rok 1918 w mojej wsi, w moim mieście,...
-
Słownik biograficzny historyków UG
-
Uniwersytet Gdański wobec wyzwań poli...
praca zbiorowa
-
Współpraca regionalna państw autoryta...
Wojciech Grabowski
-
Między wolnością a zniewoleniem
Ghislaine Dulier, ilustracje Brengre Delaporte
-
Wstęp do matematyki
Topp Jerzy
-
Przewodnik do ćwiczeń z przedmiotu Me...
Meissner Włodzimierz
-
W kręgu zagadnień Senatu RP
Anna Rytel-Warzocha, Andrzej Szmyt
-
Aktywna walka z korupcją
Jacek Potulski, Marek Skwarcow
-
Didactique des discours en francais l...
Joanna Jereczek-Lipińśka
-
Prawo i literatura. Parerga
Zajadło Jerzy
-
Rola listów zastawnych w zwiększaniu ...
Piotr Skuza
-
Inicjatywa Pasa i Szlaku. Polska pers...
Vanessa Fewings, Małgorzata Hesko-Kołodzińska
-
Ekonomiczna wartość czasu w transporc...
Agnieszka Ważna
-
Józef Czechowicz i inni mitotwórcy
Marcin Całbecki