Nowa sztuka Początki i końce
218 Kč 238 Kč
Książka Aleksandra Wójtowicza jest pozycją bardzo ważną dla każdego badacza zajmującego się literaturą awangardową dwudziestolecia międzywojennego. Długo trzeba było czekać na pracę, która w tak wnikliwy sposób omawia fenomen Nowej Sztuki. Autor dogłębnie przestudiował stan badań nad polską literaturą awangardową, złożył hołd wszystkim swoim poprzednikom, ale też postawił wiele oryginalnych i nowatorskich tez, dokonał również odkrywczych interpretacji tekstów, które już wielokrotnie były wcześniej omawiane. Wójtowicz słusznie twierdzi, że o Awangardzie wciąż nie wiemy jeszcze wszystkiego. Odkrywczość tej książki nie byłaby oczywiście możliwa bez nowoczesnych metodologii, z którymi Autor się zapoznał i które w swojej refleksji na temat polskiej awangardy świetnie wykorzystał. Dzięki temu Nowa Sztuka. Początki (i końce) stała się książką odkrywczą i prezentującą nowe spojrzenie na sprawy polskiej literatury awangardowej.\nZ recenzji prof. dr. hab. Adama Dziadka
\nAwangarda pojawiła się na mapie literatury polskiej sto lat temu, ale wciąż jeszcze nie wiemy o niej wszystkiego. (...) Jeśli spojrzeć na nią przez pryzmat historycznoliterackich podziałów, według jakich porządkowana jest międzywojenna literatura awangardowa, to okaże się, że najlepiej zbadana jest twórczość autorów związanych ze „Zwrotnicą\", a więc konstruktywistów oraz futurystów, stosunkowo mniej wiemy natomiast o artystach skupionych wokół „Almanachu Nowej Sztuki\". Zbadano co prawda dorobek Anatola Sterna i Adama Ważyka, ale wystarczy spojrzeć na opracowania poświęcone twórczości innych pisarzy z tego kręgu, żeby przekonać się, jak wielu z nich wypadło poza obowiązujące i wciąż na nowo ustanawiane kanony. Tak stało się z przeważającą częścią bohaterów niniejszej książki: Stefanem Kordianem Gackim, Stanisławem Bruczem, Mieczysławem Braunem czy Czesławem Bobrowskim, których nazwiska pojawiają się na dalszym planie historii awangardy. Tymczasem pod koniec pierwszej połowy lat dwudziestych wszystko znajdowało się w stanie dość chaotycznego wrzenia, a młodzi poeci nowatorzy wahali się, czy po końcu futuryzmu (jeśli taki w ogóle nastąpił) związać się z „lewicą literacką\", „Almanachem Nowej Sztuki\", czy raczej z Peiperem.\nZ Wprowadzenia
\nAutor: | Aleksander Wójtowicz |
Nakladatel: | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
ISBN: | 9788323341857 |
Rok vydání: | 2017 |
Jazyk : | Polština |
Vazba: | měkká |
Počet stran: | 274 |
-
Epoka wielkiego zamętu. Szkice o lite...
Aleksander Wójtowicz
-
Rozwijanie umiejętnosci w dialogu mot...
Rosengren, David B.
-
Smoki i Gazele 2
Fryzeł Barbara
-
Prawdziwe fałszerstwa
Pyne, Lydia
-
Proza Michaiła Szyszkina Nowe interpr...
Anna Skotnicka
-
Polscy wiccanie Studium religii przeż...
Malita-Król Joanna
-
Społeczne i polityczne formy oporu na...
-
Czy można żyć bez Facebooka?
Popiołek Malwina
-
Short Dorjé Chang Mahāmudrā Invocatio...
-
Słownik hebrajsko-angielsko-polski
EWA WĘGRZYN
-
Zawstydzona tożsamość
Pawlak Marek
-
Granit i tęcza
-
Gra jako obiekt oporny
Janik Justyna
-
Teatr brzydkich uczuć
Kwaśniewska Monika
-
Etyka, śmierć i transplantacje
Nowak Piotr
-
La ceramica del sitio Maya Nakum Pete...
Hermes Bernard